Luka 12:13-36

¹³Njeko d mult lumje astrigat: “Učiteljulj, m rog d tinje, ză alu fratimjov s podiljaskă ku minje imanja karje adobitit će tatimjov nja lăsat.”

¹⁴Isusu ji zăće: “Omulje, ćinje p minje ma pus s sudjesk š s podiljesk ăntru voj?”

¹⁵Atunća ază alu toc: “Păzăcăvă š nu dopustic alu pohlepej s utră ăn inima avuastră, jer čak š alu ăla karje živjaštje ăn bugacije život nu s sastajaštje d aja će posidujaštje.”

¹⁶Rubjaštje ăn vorbă: Alu njeki bogataš binje arodit pămăntu atăta d mult žetvă.

¹⁷Nu štivće će s fak daja će nam nič u lok atăta d marje s sprimjesk tuată žetva.

¹⁸Štiuv! dubor abătrnje skladište š lji fak majmarje pa š ăn klo puj š gruvu š tota imovina amja.

¹⁹Atunća zăk alu sufljetu alu mjov: Jakă, am ăn skladištje zalihe d još multje aj. Sufljetu alu mjov, odmorjaštitje, mălănkă, bja š veseljaštitje!”

²⁰Ali Dimizov ji zăće: “Omu karje narje firje ăn kap (neumniće)! Još d sară s morj. Alu ćinje s pripadjaskă aja tot će askupit?”

²¹Omu karje narje firje ăn kap (neumnik) je ăla karje skupjaštje bugacija p pămănt a narje bugacija karje je drag la Dimizov.

²²Atunća Isusu zăće alu učenikurj aluj: “Daja vu zăk: Nu brinicăvă š na vjec frikă kum s preživic. Će s mănkăc, nit će s smbrănkăc tjela avuastră!

²³Pa životu maj vrjedno d mănkarje, tjela d cualje.

²⁴Ujtacăvă la gavran! Nit sjaštje, nit adună, nit irje skladištje š kolibă. A Dimizov ipak lji nahranjaštje. A voj atăta vridic alu Dimizov d pujur!

²⁵Patje njeko d voj alul s produžaskă životu barem š d u zuvă?

²⁶Pošto nu putjec s fićec nić aša d mikă stvar, nu tribjec nić s brinic d aljtje stvarurj?

²⁷Ujtacăvă samo kum frualjilje karje krjaštje ăn polje! Nit s mučaštje nit faće cualje. Zăk vuavă k ni caru Salomon karje duća măndrje cualje na fost ăbrkat ka unu d je d frualje.

²⁸Š ako Dimizov aša ăbrakă p frualjilje karje jaštje astăz, a već minje s arunkă ăn fok, zar s nuvrja još majmult s pobrinjaskă d voj, lumja karje pucăn krjadje?

²⁹D aja š voj: nu brinicivă š nu v uznemiric dăpă aja će os mănkăc š će os bjec

³⁰k aša fače lumja karje nu krjadje p pămăntusta. Tata alu vostru štije k tot aja vuavă potrebno.

³¹D aja majdată čirjec caru alu Dimizov š atunća š aja os avjec.

³²Navja frikă, amikă stada. Alu vostru Tata sasviđit s vu dja cara.

³³Vinjdjec aja će avjec š bani dăc alu lumje karje narje nimik! Aša k vuavă sprimic blaga p ćjer, undje lopovi nu furv š undje moljac nu s mălănće.

³⁴K undje je blaga avuastră, ăn klo s fije š inima avuastră.”

³⁵“Fic ămbrkac š sprimic s služăc alu Dimizov š neka avuastră lumuna s rămije prinsă.

³⁶Kum da štiptăc povrataku alu nostru Gospodaru s tuarkă dăla svatovj s fic sprimic s idiškidjec aluj uša kănd ažunjđa š s bitja la ušă.