1Pablo cha̠tunu cha̠tunu ca̠lakláca̠lh a̠ma̠ko̠lh makma̠peksi̠naní̠n hua̠nti̠ xtama̠peksi̠y judíos, y hua̠nti̠ chú xtaamá̠nalh tama̠kalhapali̠y, acali̠stá̠n chiné ca̠huánilh: —Nata̠lán, aquit aksti̠tum cuili̠ni̠t quintalacapa̠stacni nac xlacatí̠n Dios y ni̠tu̠ akatiyuj clama.
2Hasta ni̠para chuhui̠nanko̠lh a̠má xapuxcu cura xuanicán Ananías ma̠péksi̠lh cha̠tum hua̠nti̠ lacatzú xlakaláya Pablo pi̠ caloks quilhtláhualh la̠qui̠ nali̠catzi̠y.
3Pero Pablo chiné huánilh: —Dios amá̠n quilhma̠xqui̠yá̠n hua̠ntu̠ huix luu quilhlacasquímpa̠t, aksani̠na chixcú, porque ni̠ ma̠kantaxtí̠pa̠t xli̠ma̠peksí̠n Dios hua̠ntu̠ títzokli Moisés. Huix tanú huilapi cumu la̠ juez la̠qui̠ lacati̠tum naquimputza̠naniya hua̠ntu̠ ni̠tlá̠n ctlahuani̠t, ¿túcu chi̠nchú xpa̠lacata li̠ma̠peksi̠námpa̠t naquinquilhlascán?
4—¡Cacs caquílhuanti! ¿Túcu xpa̠lacata chuná li̠kalhti̠pa̠xtoka cha̠tum xapuxcu cura hua̠nti̠ Dios lacsacni̠t xlacata pi̠ nascujnaniy? —tahuánilh hua̠nti̠ lacatzú xtalakayá̠nalh Pablo.