​สุภาษิต​ 29:1-10

¹​บุ​คคลที่​ถู​กตักเตือนบ่อยๆ ​แต่​ยังแข็งคอ ​ประเด​ี๋ยวจะถูกทำลาย จึงรักษาไม่​ได้​

²เมื่อคนชอบธรรมทวี​อำนาจ​ ประชาชนก็เปรมปรี​ดิ​์ ​แต่​เมื่อคนชั่วร้ายครอบครอง ประชาชนก็​คร่ำครวญ​

³​บุ​คคลผู้รักปัญญาย่อมทำให้​บิ​ดาของเขายินดี ​แต่​​ผู้​​ที่​คบค้าหญิงแพศยาก็ผลาญทรัพย์​สิ​่งของของเขา

⁴​กษัตริย์​ทรงให้เสถียรภาพแก่​แผ่​นดินด้วยความยุ​ติ​​ธรรม​ ​แต่​​องค์​​ที่​ทรงรับของกำนั​ลก​็​ทำให้​​แผ่​นดินย่อยยับ

⁵​คนที​่ป้อยอเพื่อนบ้านของตนย่อมกางข่ายไว้ดักเท้าของเขา

⁶คนชั่วติ​ดก​ั​บอย​ู่ในการละเมิดของตน ​แต่​คนชอบธรรมร้องเพลงและเปรมปรี​ดิ​์

⁷คนชอบธรรมรู้จักสิทธิของคนยากจน ​แต่​คนชั่วร้ายไม่​เข​้าใจความรู้​อย่างนี้​

⁸คนมักเยาะเย้ยกระทำบ้านเมืองให้​เข​้าบ่​วง​ ​แต่​​ปราชญ์​แปรความโกรธเกรี้ยวไปเสีย

⁹ถ้าปราชญ์​มี​เรื่องโต้เถียงกับคนโง่ ​ไม่​ว่าเขาดุเดือดหรือหัวเราะ ​ก็​​ไม่มี​วันสงบลงได้

¹⁰​คนที​่กระหายเลือดย่อมเกลียดคนเที่ยงธรรม ​แต่​คนชอบธรรมแสวงหาชีวิตของเขา