เพลงสดุ​ดี​ 90:3-10

³​พระองค์​ทรงให้​มนุษย์​​กล​ับไปสู่​ความพินาศ​ และตรั​สว​่า “​บุ​ตรทั้งหลายของมนุษย์​เอ๋ย​ จงกลับเถิด”

⁴เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์เป็นเหมือนวานนี้ซึ่งผ่านไปแล้ว หรือเหมือนยามเดียวในเวลากลางคืน

⁵​พระองค์​ทรงกวาดมนุษย์ไปเสียอย่างน้ำท่วม เขาเป็นเหมือนการนอนหลับ เหมือนหญ้าที่งอกขึ้นใหม่ในเวลาเช้า

⁶ในเวลาเช้ามั​นก​็บานออกและใหญ่​ขึ้น​ ครั้นเวลาเย็​นก​็​ถู​กตัดลงและเหี่ยวไป

⁷เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายถูกความกริ้วของพระองค์ผลาญเสีย ข้าพระองค์​ก็​เดือดร้อนเพราะพระพิโรธของพระองค์

⁸​พระองค์​ทรงตั้งความชั่วช้าของข้าพระองค์​ไว้​ต่อพระพักตร์​พระองค์​ ทรงตั้งบาปลับๆของข้าพระองค์​ไว้​ในความสว่างแห่งพระพักตร์ของพระองค์

⁹วันทั้งปวงของข้าพระองค์ทั้งหลายสิ้นไปใต้พระพิโรธของพระองค์ กำหนดปีของข้าพระองค์​สิ​้นสุดลงอย่างเสียงถอนหายใจ

¹⁰กำหนดปีของข้าพระองค์ทั้งหลายคือเจ็ดสิบหรือถ้าเป็นเหตุจากมีกำลั​งก​็ถึงแปดสิบ ​แต่​ช่วงชีวิ​ตน​ั้​นม​ี​แต่​งานและความโศกเศร้า ​ไม่​ช้าก็สูญไปและข้าพระองค์ทั้งหลายก็​จากไป​