മാർകഃ 6:20-32

²⁰യസ്മാദ് ഹേരോദ് തം ധാർമ്മികം സത്പുരുഷഞ്ച ജ്ഞാത്വാ സമ്മന്യ രക്ഷിതവാൻ; തത്കഥാം ശ്രുത്വാ തദനുസാരേണ ബഹൂനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ ഹൃഷ്ടമനാസ്തദുപദേശം ശ്രുതവാംശ്ച|

²¹കിന്തു ഹേരോദ് യദാ സ്വജന്മദിനേ പ്രധാനലോകേഭ്യഃ സേനാനീഭ്യശ്ച ഗാലീൽപ്രദേശീയശ്രേഷ്ഠലോകേഭ്യശ്ച രാത്രൗ ഭോജ്യമേകം കൃതവാൻ

²²തസ്മിൻ ശുഭദിനേ ഹേരോദിയായാഃ കന്യാ സമേത്യ തേഷാം സമക്ഷം സംനൃത്യ ഹേരോദസ്തേന സഹോപവിഷ്ടാനാഞ്ച തോഷമജീജനത് തതാ നൃപഃ കന്യാമാഹ സ്മ മത്തോ യദ് യാചസേ തദേവ തുഭ്യം ദാസ്യേ|

²³ശപഥം കൃത്വാകഥയത് ചേദ് രാജ്യാർദ്ധമപി യാചസേ തദപി തുഭ്യം ദാസ്യേ|

²⁴തതഃ സാ ബഹി ർഗത്വാ സ്വമാതരം പപ്രച്ഛ കിമഹം യാചിഷ്യേ? തദാ സാകഥയത് യോഹനോ മജ്ജകസ്യ ശിരഃ|

²⁵അഥ തൂർണം ഭൂപസമീപമ് ഏത്യ യാചമാനാവദത് ക്ഷണേസ്മിൻ യോഹനോ മജ്ജകസ്യ ശിരഃ പാത്രേ നിധായ ദേഹി, ഏതദ് യാചേഽഹം|

²⁶തസ്മാത് ഭൂപോഽതിദുഃഖിതഃ, തഥാപി സ്വശപഥസ്യ സഹഭോജിനാഞ്ചാനുരോധാത് തദനങ്ഗീകർത്തും ന ശക്തഃ|

²⁷തത്ക്ഷണം രാജാ ഘാതകം പ്രേഷ്യ തസ്യ ശിര ആനേതുമാദിഷ്ടവാൻ|

²⁸തതഃ സ കാരാഗാരം ഗത്വാ തച്ഛിരശ്ഛിത്വാ പാത്രേ നിധായാനീയ തസ്യൈ കന്യായൈ ദത്തവാൻ കന്യാ ച സ്വമാത്രേ ദദൗ|

²⁹അനനതരം യോഹനഃ ശിഷ്യാസ്തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യാഗത്യ തസ്യ കുണപം ശ്മശാനേഽസ്ഥാപയൻ|

³⁰അഥ പ്രേഷിതാ യീശോഃ സന്നിധൗ മിലിതാ യദ് യച് ചക്രുഃ ശിക്ഷയാമാസുശ്ച തത്സർവ്വവാർത്താസ്തസ്മൈ കഥിതവന്തഃ|

³¹സ താനുവാച യൂയം വിജനസ്ഥാനം ഗത്വാ വിശ്രാമ്യത യതസ്തത്സന്നിധൗ ബഹുലോകാനാം സമാഗമാത് തേ ഭോക്തും നാവകാശം പ്രാപ്താഃ|

³²തതസ്തേ നാവാ വിജനസ്ഥാനം ഗുപ്തം ഗഗ്മുഃ|