പ്രേരിതാഃ 9:2-25

²സ്ത്രിയം പുരുഷഞ്ച തന്മതഗ്രാഹിണം യം കഞ്ചിത് പശ്യതി താൻ ധൃത്വാ ബദ്ധ്വാ യിരൂശാലമമ് ആനയതീത്യാശയേന ദമ്മേഷക്നഗരീയം ധർമ്മസമാജാൻ പ്രതി പത്രം യാചിതവാൻ|

³ഗച്ഛൻ തു ദമ്മേഷക്നഗരനികട ഉപസ്ഥിതവാൻ; തതോഽകസ്മാദ് ആകാശാത് തസ്യ ചതുർദിക്ഷു തേജസഃ പ്രകാശനാത് സ ഭൂമാവപതത്|

⁴പശ്ചാത് ഹേ ശൗല ഹേ ശൗല കുതോ മാം താഡയസി? സ്വം പ്രതി പ്രോക്തമ് ഏതം ശബ്ദം ശ്രുത്വാ

⁵സ പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കഃ? തദാ പ്രഭുരകഥയത് യം യീശും ത്വം താഡയസി സ ഏവാഹം; കണ്ടകസ്യ മുഖേ പദാഘാതകരണം തവ കഷ്ടമ്|

⁶തദാ കമ്പമാനോ വിസ്മയാപന്നശ്ച സോവദത് ഹേ പ്രഭോ മയാ കിം കർത്തവ്യം? ഭവത ഇച്ഛാ കാ? തതഃ പ്രഭുരാജ്ഞാപയദ് ഉത്ഥായ നഗരം ഗച്ഛ തത്ര ത്വയാ യത് കർത്തവ്യം തദ് വദിഷ്യതേ|

⁷തസ്യ സങ്ഗിനോ ലോകാ അപി തം ശബ്ദം ശ്രുതവന്തഃ കിന്തു കമപി ന ദൃഷ്ട്വാ സ്തബ്ധാഃ സന്തഃ സ്ഥിതവന്തഃ|

⁸അനന്തരം ശൗലോ ഭൂമിത ഉത്ഥായ ചക്ഷുഷീ ഉന്മീല്യ കമപി ന ദൃഷ്ടവാൻ| തദാ ലോകാസ്തസ്യ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ ദമ്മേഷക്നഗരമ് ആനയൻ|

⁹തതഃ സ ദിനത്രയം യാവദ് അന്ധോ ഭൂത്വാ ന ഭുക്തവാൻ പീതവാംശ്ച|

¹⁰തദനന്തരം പ്രഭുസ്തദ്ദമ്മേഷക്നഗരവാസിന ഏകസ്മൈ ശിഷ്യായ ദർശനം ദത്വാ ആഹൂതവാൻ ഹേ അനനിയ| തതഃ സ പ്രത്യവാദീത്, ഹേ പ്രഭോ പശ്യ ശൃണോമി|

¹¹തദാ പ്രഭുസ്തമാജ്ഞാപയത് ത്വമുത്ഥായ സരലനാമാനം മാർഗം ഗത്വാ യിഹൂദാനിവേശനേ താർഷനഗരീയം ശൗലനാമാനം ജനം ഗവേഷയൻ പൃച്ഛ;

¹²പശ്യ സ പ്രാർഥയതേ, തഥാ അനനിയനാമക ഏകോ ജനസ്തസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്താർപണം കൃത്വാ ദൃഷ്ടിം ദദാതീത്ഥം സ്വപ്നേ ദൃഷ്ടവാൻ|

¹³തസ്മാദ് അനനിയഃ പ്രത്യവദത് ഹേ പ്രഭോ യിരൂശാലമി പവിത്രലോകാൻ പ്രതി സോഽനേകഹിംസാം കൃതവാൻ;

¹⁴അത്ര സ്ഥാനേ ച യേ ലോകാസ്തവ നാമ്നി പ്രാർഥയന്തി താനപി ബദ്ധും സ പ്രധാനയാജകേഭ്യഃ ശക്തിം പ്രാപ്തവാൻ, ഇമാം കഥാമ് അഹമ് അനേകേഷാം മുഖേഭ്യഃ ശ്രുതവാൻ|

¹⁵കിന്തു പ്രഭുരകഥയത്, യാഹി ഭിന്നദേശീയലോകാനാം ഭൂപതീനാമ് ഇസ്രായേല്ലോകാനാഞ്ച നികടേ മമ നാമ പ്രചാരയിതും സ ജനോ മമ മനോനീതപാത്രമാസ്തേ|

¹⁶മമ നാമനിമിത്തഞ്ച തേന കിയാൻ മഹാൻ ക്ലേശോ ഭോക്തവ്യ ഏതത് തം ദർശയിഷ്യാമി|

¹⁷തതോ ഽനനിയോ ഗത്വാ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്താർപ്രണം കൃത്വാ കഥിതവാൻ, ഹേ ഭ്രാതഃ ശൗല ത്വം യഥാ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്നോഷി പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണോ ഭവസി ച, തദർഥം തവാഗമനകാലേ യഃ പ്രഭുയീശുസ്തുഭ്യം ദർശനമ് അദദാത് സ മാം പ്രേഷിതവാൻ|

¹⁸ഇത്യുക്തമാത്രേ തസ്യ ചക്ഷുർഭ്യാമ് മീനശൽകവദ് വസ്തുനി നിർഗതേ തത്ക്ഷണാത് സ പ്രസന്നചക്ഷു ർഭൂത്വാ പ്രോത്ഥായ മജ്ജിതോഽഭവത് ഭുക്ത്വാ പീത്വാ സബലോഭവച്ച|

¹⁹തതഃ പരം ശൗലഃ ശിഷ്യൈഃ സഹ കതിപയദിവസാൻ തസ്മിൻ ദമ്മേഷകനഗരേ സ്ഥിത്വാഽവിലമ്ബം

²⁰സർവ്വഭജനഭവനാനി ഗത്വാ യീശുരീശ്വരസ്യ പുത്ര ഇമാം കഥാം പ്രാചാരയത്|

²¹തസ്മാത് സർവ്വേ ശ്രോതാരശ്ചമത്കൃത്യ കഥിതവന്തോ യോ യിരൂശാലമ്നഗര ഏതന്നാമ്നാ പ്രാർഥയിതൃലോകാൻ വിനാശിതവാൻ ഏവമ് ഏതാദൃശലോകാൻ ബദ്ധ്വാ പ്രധാനയാജകനികടം നയതീത്യാശയാ ഏതത്സ്ഥാനമപ്യാഗച്ഛത് സഏവ കിമയം ന ഭവതി?

²²കിന്തു ശൗലഃ ക്രമശ ഉത്സാഹവാൻ ഭൂത്വാ യീശുരീശ്വരേണാഭിഷിക്തോ ജന ഏതസ്മിൻ പ്രമാണം ദത്വാ ദമ്മേഷക്-നിവാസിയിഹൂദീയലോകാൻ നിരുത്തരാൻ അകരോത്|

²³ഇത്ഥം ബഹുതിഥേ കാലേ ഗതേ യിഹൂദീയലോകാസ്തം ഹന്തും മന്ത്രയാമാസുഃ

²⁴കിന്തു ശൗലസ്തേഷാമേതസ്യാ മന്ത്രണായാ വാർത്താം പ്രാപ്തവാൻ| തേ തം ഹന്തും തു ദിവാനിശം ഗുപ്താഃ സന്തോ നഗരസ്യ ദ്വാരേഽതിഷ്ഠൻ;

²⁵തസ്മാത് ശിഷ്യാസ്തം നീത്വാ രാത്രൗ പിടകേ നിധായ പ്രാചീരേണാവാരോഹയൻ|