ЭКЛЕЗІЯСТА 7:20-29

²⁰Няма чалавека справядлівага на зямлі, які рабіў бы дабро і не грашыў;

²¹таму не на ўсякае сказанае слова зважай, каб не пачуць табе, як твой раб цябе ганіць.

²²Бо многа выпадкаў ведае сэрца тваё, калі сам ты ганіў іншых.

²³Я ўсё гэта мудрасьцю выпрабаваў; я сказаў: «буду я мудры»; але мудрасьць далёка ад мяне.

²⁴Далёка тое, што ёсьць, і глыбока-глыбока: хто дастане яго?

²⁵І паклаў я на сэрца помысел мой, каб дазнацца, дасьледаваць, і знайсьці мудрасьць і розум, і каб ведаць бязбожнасьць дурноты, невуцтва і шаленства.

²⁶І знайшоў я, што горш за сьмерць жанчына, таму што яна - сетка, і сэрца ў яе - пастка, рукі ў яе - кайданы; любасны Богу ўратуецца ад яе, а грэшніка схопіць яна.

²⁷Вось гэта знайшоў я, сказаў Эклезіяст, выпрабоўваючы адно за адным.

²⁸Чаго яшчэ шукала душа мая, і я не знайшоў? Мужчыну аднаго з тысячы я знайшоў, а жанчыны сярод іх усіх не знайшоў.

²⁹Толькі гэта знайшоў я, што Бог стварыў чалавека праведнага, а людзі кінуліся ў вымудры ўсякія.