ПЕСЬНЯ 7:2-10

²Якія прыгожыя ногі твае ў сандалях, дачка знакамітая! Выгін клубоў тваіх, як абруч, што майстар зрабіў;

³твой пупок - нібы круглая чара па беражок з пахучым віном; твой жывот - гэта горка пшаніцы сярод лілеяў чароўных;

⁴твае грудзі - два казьляняткі, блізьняткі сарны;

⁵твая шыя - вежа з слановае косьці; твае вочы - Эсэвонскія сажалкі каля брамы Бат-рабім; твой нос - як Ліванская вежа на дазоры насупраць Дамаска;

⁶твая галава - як гара Карміл, і пасмачкі валасоў - як пурпура; цар паланёны кучарамі тваімі.

⁷Якая прыгожая ты, якая панадная, каханка, тваёю вабнасьцю!

⁸Гэты стан твой падобны да пальмы, і грудзі - да вінаградных гронак.

⁹Я падумаў: залезу на пальму, я ўхаплюся за вецьце яе - хай будуць грудзі твае замест гронак лазы, і дыханьне тваё будзе - як яблыкі;

¹⁰і вусны твае - як віно залатое! Цячэ яно ў рот каханаму, асалоджвае вусны стомленым.