21навяжы іх назаўсёды на сэрца тваё, абвяжы імі шыю тваю.
22Калі ты пойдзеш, яны накіруюць цябе; калі ляжаш спаць, будуць ахоўваць цябе; калі прачнешся, гутарыць будуць з табою:
23бо запаведзь ёсьць сьветач, а навука - сьвятло, і павучальныя наказы - дарога жыцьця,
24каб засьцерагчы цябе ад зласьлівай жанчыны, ад лісьлівага языка чужынкі.
25Не пажадай хараства яе ў сэрцы тваім, і хай не завабіць яна цябе вейкамі сваімі;
26бо жанчыне распуснай даюць кавалак хлеба; а замужняя жанчына палюе на дарагую душу.
27Хто можа ўзяць агонь запазуху, каб не прагарэла адзежа яго?