ВЫСЛОЎІ 6:14-35

¹⁴хітрына ў сэрцы ў яго, ён намышляе ліхое ва ўсякі час, сее разлад.

¹⁵Таму зьнянацку прыйдзе пагібель яго, раптам будзе разьбіты - без ацаленьня.

¹⁶Вось гэтыя шэсьць ненавідзіць Гасподзь, нават сем, - агіда душы Яго:

¹⁷вочы ганарыстыя, язык хлусьлівы і рукі, што праліваюць нявінную кроў,

¹⁸сэрца, якое куе ліхія намыслы, ногі, якія шпарка бягуць да ліхадзейства,

¹⁹ілжывы сьведка, які хлусіць, і той, хто сее разлад між братамі.

²⁰Сыне мой! захоўвай запаведзі бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй;

²¹навяжы іх назаўсёды на сэрца тваё, абвяжы імі шыю тваю.

²²Калі ты пойдзеш, яны накіруюць цябе; калі ляжаш спаць, будуць ахоўваць цябе; калі прачнешся, гутарыць будуць з табою:

²³бо запаведзь ёсьць сьветач, а навука - сьвятло, і павучальныя наказы - дарога жыцьця,

²⁴каб засьцерагчы цябе ад зласьлівай жанчыны, ад лісьлівага языка чужынкі.

²⁵Не пажадай хараства яе ў сэрцы тваім, і хай не завабіць яна цябе вейкамі сваімі;

²⁶бо жанчыне распуснай даюць кавалак хлеба; а замужняя жанчына палюе на дарагую душу.

²⁷Хто можа ўзяць агонь запазуху, каб не прагарэла адзежа яго?

²⁸Хто можа хадзіць па распаленым вугольлі, каб не апаліць ног сваіх?

²⁹Тое самае бывае і з тым, хто ўваходзіць да жонкі блізкага свайго; хто дакранецца да яе, не застанецца бязь віны.

³⁰Не патураюць злодзею, калі ён крадзе, каб насыціць душу сваю, калі ён галодны;

³¹але злоўлены, ён заплаціць у сем разоў, аддасьць усю маёмасьць дома свайго.

³²А хто пералюбнічае з жанчынаю, у таго няма розуму; той губіць душу сваю, хто робіць такое;

³³пабоі і ганьбу ён зышча, і ганьба яго не сатрэцца;

³⁴бо рэўнасьць - лютасьць мужчыны, і не ўмілажаліцца ён у дзень помсты,

³⁵ня прыме адкупу ніякага, і не захоча, як бы ты ні памножыў гасьцінцы.