11І ты ўрэшце будзеш стагнаць, калі плоць твая і цела зьнямогуцца,
12і скажаш: «навошта я ненавідзеў навуку, і сэрца маё асьцярогамі пагарджала,
13і я ня слухаў голасу настаўнікаў маіх, не нахіляў вуха майго да настаўнікаў?
14Ледзь ня ўпаў я ў вялікае ліха сярод сходу і грамады!»
15Пі ваду з тваёй крыніцы, тую, якая цячэ з тваёй студні.
16Хай не разьліваюцца крыніцы твае па вуліцы, патокі водаў - па плошчах;
17хай яны будуць належаць табе самому, а ня чужым з табою.