20Яго мудрасьцю адчыніліся бездані, і воблакі кропяць расою.
21Сыне мой, ня ўпускай з вачэй тваіх гэтага; захоўвай здаровае мысьленьне і разважлівасьць:
22і яны будуць жыцьцём душы тваёй і акрасаю шыі тваёй.
23Туды бясьпечна пойдзеш шляхам тваім і нага твая не спатыкнецца.
24Калі ляжаш спаць, ня будзеш баяцца; і як засьнеш, сон твой салодкі будзе.
25Не збаішся раптоўнага страху і пагібелі ад бязбожных, калі яна прыйдзе;
26бо Гасподзь будзе надзеяй тваёй і ўтрымае нагу тваю ад пасткі.
27Не адмаўляйся рабіць дабро, калі яно трэба, калі рука твая можа зрабіць гэта.
28Не кажы сябру твайму: «ідзі і прыйдзі зноў, і заўтра я дам», калі маеш з сабою.
29Не намышляй супроць блізкага твайго ліха, калі ён бясьпечна жыве з табою.
30Не сварыся з чалавекам бяз прычыны, калі ён не зрабіў табе благога.
31Не зайздросьці посьпехам гвалтаўніка і не бяры сабе за прыклад шляхі ягоныя,
32бо Гасподзь грэбуе тым, хто распусны, а справядлівага даверам Сваім адарае.
33Праклён Гасподні на дом бязбожніка, а дом пабожнага Ён дабраслаўляе.