ВЫСЛОЎІ 29:1-19

¹Чалавек, які насуперак засьцярогам робіцца ўпарты, будзе раптам зламаны, і ня будзе яму дапамогі.

²Калі множацца праведнікі, весяліцца народ; а калі пануе бязбожнік, стогне народ.

³Чалавек, які любіць мудрасьць, радуе бацьку свайго; а які знаецца з распусьніцамі, той траціць маёмасьць.

⁴Цар правасудзьдзем мацуе зямлю, а аматар хабару руйнуе яе.

⁵Чалавек, які лісьлівіць сябру свайму, сьцеле сетку пад ногі яму.

⁶У грэху ліхога чалавека - сетка яму, а праведнік весяліцца і радуецца.

⁷Праведнік старанна дасьледуе цяжбіну бедных, а бязбожнік не разьбірае справы.

⁸Людзі разбэшчаныя бунтуюць горад, а мудрыя суцішаюць мяцеж.

⁹Разумны чалавек, калі судзіцца з чалавекам неразумным, ці злуецца, ці сьмяецца - ня мае спакою.

¹⁰Крыважэрныя людзі ненавідзяць бязбожнага, а праведныя клапоцяцца за яго жыцьцё.

¹¹Неразумны ўвесь гнеў свой вылівае, а мудры стрымлівае яго.

¹²Калі ўладар слухае ілжывыя прамовы, дык і ўсе служкі ў яго бязбожныя.

¹³Бедны і ліхвяр сустракаюцца адзін з адным; але сьвятло вачам таго і другога дае Гасподзь.

¹⁴Калі цар судзіць бедных па праўдзе, дык трон ягоны назаўсёды ўцьвердзіцца.

¹⁵Дубец і засьцярога даюць мудрасьць; а занядбаны хлопчык робіць сорам сваёй маці.

¹⁶Пры памнажэньні бязбожных множыцца беззаконьне; а праведнікі ўбачаць падзеньне іхняе.

¹⁷Карай сына твайго, і ён дасьць табе спакой, і прынясе радасьць душы тваёй.

¹⁸Няма адкрыцьця згары чалавеку разбэшчанаму, а хто жыве паводле закону - той шчасны.

¹⁹Словамі не навучыш раба; бо, хоць ён і разумее іх, але ня слухаецца.