ВЫСЛОЎІ 25:11-25

¹¹Залатыя яблыкі ў срэбным празрыстым посудзе - слова, сказанае прыстойна.

¹²Залатая завушніца і аздоба з чыстага золата - гэта мудры абскаржнік для ўважлівага вуха.

¹³Што прахалода ад сьнегу ў жніва, тое верны пасол таму, хто яго пасылае: ён прыносіць душы гаспадара свайго радасьць.

¹⁴Што хмары і вятры без дажджу, тое чалавек, які абяцае гасьцінцы і іх не дае.

¹⁵Цярплівасьць схіляе да літасьці вяльможу, і мяккі язык ломіць костку.

¹⁶Знайшоў ты мёд? еж, колькі трэба табе, каб не аб'есьціся ім і ня выбляваць яго.

¹⁷Не ўчашчай у дом сябра твайго, каб ты не абрыд яму, каб ён не зьненавідзеў цябе.

¹⁸Што молат і меч і вострая страла, тое чалавек, які сьведчыць ілжыва супроць блізкага свайго.

¹⁹Што гнілы зуб і паралізаваная нага, тое надзея на ненадзейнага чалавека ў нягодзе.

²⁰Як той, хто здымае зь сябе вопратку ў халодны дзень, і як воцат на рану, так і той, хто сьпявае песьні тужліваму сэрцу.

²¹Калі вораг твой галодны, накармі яго хлебам; і калі ён сьмягне, напаі яго вадою:

²²бо, робячы гэта, ты зьбіраеш распаленае вугольле на галаву ягоную, і Гасподзь аддзячыць табе.

²³Паўночны вецер нясе дождж, а патаемная гаворка - незадаволеныя твары.

²⁴Лепей жыць у куце на даху, чым са сварліваю жонкаю ў прасторным доме.

²⁵Што халодная вада натомленай смагай душы, тое добрая вестка з далёкай краіны.