31І вось, усе гэта зарасло крапівою, паверхня яго збуяла бадзякамі, і каменны мур абваліўся.
32І падзівіўся я, і ўзяў да сэрца, і ўбачыў, і атрымаў навуку:
33«крыху пасьпіш, крыху падрэмлеш, крыху, рукі згарнуўшы, паляжыш;
34і прыйдзе беднасьць твая, як разбойнік, і галеча твая - як чалавек узброены».