26У вусны цалуе той, хто адказвае словамі правільнымі.
27Зрабі справы свае па-за домам, закончы іх на полі тваім, а потым уладжвай і дом твой.
28Ня сьведчы ілжыва на блізкага твайго; навошта табе ашукваць вуснамі тваімі?
29Не кажы: «як ён зрабіў са мною, так і я зраблю зь ім, адплачу чалавеку паводле ўчынкаў ягоных».
30Праходзіў я ўскрай поля чалавека лянівага і ўскрай вінаградніка чалавека неразумнага.
31І вось, усе гэта зарасло крапівою, паверхня яго збуяла бадзякамі, і каменны мур абваліўся.
32І падзівіўся я, і ўзяў да сэрца, і ўбачыў, і атрымаў навуку: