8Лепш нямногае з праўдаю, чым вялікія прыбыткі з крыўдаю.
9Сэрца чалавека абдумвае свой шлях, а Гасподзь кіруе шэсьцем ягоным.
10У вуснах у цара - слова натхнёнае; вусны яго не павінны грашыць на судзе.
11Правільныя вагі і вагавыя шалі - ад Госпада; ад Яго ж усе гіры ў торбе.
12Агідная царам - дзея беззаконная, бо праўдай мацуецца трон.
13Прыемныя цару вусны праўдзівыя, а таго, хто гаворыць праўду, ён любіць.
14Царскі гнеў - весьнік сьмерці; а мудры чалавек умілажальвае яго.
15У ясным позірку цара - жыцьцё, і ўпадабаньне ягонае - як воблака з позьнім дажджом.
16Здабыць мудрасьць намнога лепш за золата, і здабыць розум лепш за чыстае срэбра.
17Шлях у праведных - унікаць зла; той ратуе душу сваю, хто зважае на шлях свой.
18Пагібелі папярэднічае гонар, і падзеньню - пыха.
19Лепей упакорвацца духам з лагоднымі, чым дзяліць здабычу з гардзеямі.
20Хто вядзе справу разумна, той знойдзе дабро, а хто спадзяецца на Госпада, той шчасны.
21Мудры сэрцам разумным назавецца, і салодкая мова дадасьць да навукі.
22Розум таму, хто мае яго, - крыніца жыцьця, а вучонасьць дурных - дурнота.
23Сэрца мудрага язык ягоны ўмудрае і памнажае веды ў вуснах ягоных.
24Прыемная мова - сотавы мёд, салодкая душы і гойная касьцям.
25Ёсьць шляхі, якія здаюцца чалавеку простымі, але канец іх - да сьмерці.
26Працаўнік працуе на сябе, бо панукае яго рот ягоны.
27Чалавек падступны намышляе благое, і на вуснах у яго нібы агонь палючы.
28Чалавек хітры сее разлад, а нагаворшчык разлучае сяброў.
29Чалавек зь нядобрымі намерамі разбэшчвае блізкага свайго і вядзе яго на дарогу благую;
30прыплюшчвае вочы, каб прыдумаць падступства; закусваючы губы сабе, чыніць зладзейства.
31Вянок славы - сівізна на дарозе праўды.
ВЫСЛОЎІ 16
ВЫСЛОЎІ 16:8-31