20Чыстае срэбра - язык праведнага, а сэрца бязбожных - нікчэма.
21Вусны праведнага пасьвяць многіх, а неразумныя мруць ад нястачы глузду.
22Дабраславеньне Гасподняе - яно ўзбагачае і смутку з сабой ня прыносіць.
23Радуе немысьля - учынак ганебны, а чалавека разумнага - мудрасьць.
24Чаго баіцца бязбожнік, тое спасьцігне яго, а жаданьне праведнікаў збудзецца.
25Як падымецца бура, так і няма бязбожнага; а ў праведніка - аснова вечная.
26Што воцат зубам і дым вачам, тое гультай тым, хто пасылае яго.
27Страх Гасподні дадае дзён, а гады бязбожных скароцяцца.
28Спадзяваньне праведнікам - радасьць, а надзея бязбожных загіне.