SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:1-10

¹Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, Onun borcunu yüklendinse,

²Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, Ağzının sözleriyle yakalandınsa,

³O kişinin eline düştün demektir. Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: Git, yere kapan onun önünde, Ona yalvar yakar.

⁴Gözlerine uyku girmesin, Ağırlaşmasın göz kapakların.

⁵Avcının elinden ceylan gibi, Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.

⁶Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, Onların yaşamından bilgelik öğren.

⁷Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,

⁸Yazın erzaklarını biriktirirler, Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.

⁹Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? Ne zaman kalkacaksın uykundan?

¹⁰“Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,