16Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
17Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
18Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
19Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
26Otwiera swe usta mądrze i na jej języku jest prawo miłosierdzia.
27Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
28Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
29Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
30Wdzięk jest zwodniczy i piękność próżna, lecz kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
Przysłów 31
Przysłów 31:16-30