Nəğmələr Nəğməsi 2:7-11

⁷Ey Yerusəlimdəki qızlar, sizi and verirəm Dişi ceyranlara, çöldəki marallara! Bizi bu sevgidən oyatmayın, ayıltmayın, Qoy könül istəyənəcən qalsın.

⁸Bu, sevgilimin hənirtisidir! O, dağlardan aşaraq, təpələrdən sıçrayaraq gəlir.

⁹Sevgilim ahuya, maral balasına oxşayır, Budur, hasarımızın o tayında dayanır, Pəncərələrdən boylanır, barmaqlıqlardan baxır.

¹⁰Mənə belə dedi sevgilim: «Dur gəl, yarım, gözəlim.

¹¹Budur, artıq qış keçib, Yağıntılar kəsilib.