7“Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
8Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?
14Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
15Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.
18Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
19Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.
20Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.