94Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
95Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
98Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
99Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
100Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
101Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
102Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
103Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
104Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
105Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
106Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
107Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
108Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
109Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
110Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
111Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
112Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
113Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
114Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
115Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
116Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
117Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
118Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
119Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
120Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
121Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
122Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
123Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
124Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
125Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
126Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
127Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
128Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
129Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
130Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
131Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
132Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
133Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
134Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
135Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
136Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
137Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
138Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
139Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
140Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
141Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
142Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
143Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
144Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
145Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
146Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
147Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
148Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
149Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
150Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
151Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
152Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
153Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
154Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
155Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
156Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
157Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
MEZMURLAR 119
MEZMURLAR 119:94-157