71İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
72Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
73Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
74Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
75Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
77Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
78Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
79Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
80Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
81İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
82Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
83Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
84Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
86Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
90Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
92Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
93Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
94Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
95Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
98Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
99Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
100Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
101Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
102Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
103Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
104Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
105Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
106Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
107Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
108Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
109Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
110Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
111Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
112Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
113Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
114Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
115Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
116Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
117Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
118Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
119Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
120Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
121Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
122Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
123Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
124Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
125Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
126Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
MEZMURLAR 119
MEZMURLAR 119:71-126