49Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
50Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
51Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
52Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
53Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
54Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
55Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
56Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
57Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
58Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
59Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
60Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
61Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
62Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
63Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
64Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
65Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
66Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
67Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
68Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
69Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
70Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
71İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
72Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
73Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
74Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
75Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
77Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
MEZMURLAR 119
MEZMURLAR 119:49-77