47Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
48Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
49Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
50Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
51Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
52Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
53Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
54Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
55Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
56Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
57Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
58Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
59Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
60Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
61Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
62Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
63Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
64Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
65Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
66Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
67Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
68Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
69Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
70Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
71İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
72Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
73Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
74Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
75Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
77Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
78Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
79Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
80Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
81İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
82Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
83Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
84Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
86Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
90Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
92Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
93Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
94Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
95Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
MEZMURLAR 119
MEZMURLAR 119:47-97