Luk 12:52-56

⁵²Kən tətuoun u-roiu, okəmə netəmim faif e latuənu kit, kən kotoor ilat mɨn, kɨsɨl katəhaləhai kəiu, kən kəiu katuəhai kɨsɨl.

⁵³Tata in otəhai nətɨn iərman, kən nətɨn əh otəhai rəhan tata. Kən mama in otəhai nətɨn pətan, kən nətɨn əh otəhai rəhan mama. Kən pətan otəhai uhun, kən uhun otəhai nəgon.”

⁵⁴Kən in təməghat mɨn kəm nɨmanin netəmim matən məmə, “Nian nakotehm nɨmal napuə mɨn okotər, kən nakotən uəhai əm məmə otəfɨk, kən otol mihin.

⁵⁵Kən nian nəkotəplan məmə nuwɨg təmɨləs kərpəp, nakotən məmə nape-apeən otuwa, kən otol mihin.

⁵⁶!Ei! !Rəhatəmat nənən təwɨr, məto nɨkitəmat tamkɨmɨk! Itəmat nakoatəmə nəkotɨtun pɨk natɨmnat mɨn, kən motɨtun nehmən nɨməptən ne neai, kən nəkotɨtun məmə nian otuwa min-nulan, kən otol nəhlan. ?Məto tahro nakəsotɨtunən nɨpətɨ nəmtətin mɨn itəm nakoatəplan əh-roiu?