52Kəni rəueiu əha, nəmə nətəmimi faif e lahuənu kəti, kəni okotəuəri ilah mɨn, kɨsɨl oklahi keiu, kəni keiu okuahi kɨsɨl.
53Tatə mɨne nətɨn iərman okətuərah o lau mɨn. Kəni mamə mɨne nətɨn pətan, okətuərah o lau mɨn. Kəni pətan mɨne uhun, okətuərah o lau mɨn.”
54Kəni in təməghati mɨn kəm nɨmənin nətəmimi mətəni məmə, “Nian nəkoteruh nɨmalɨ nəpuə mɨn okotəri, kəni nəkotəni uəhai əmə məmə otəfuv, kəni otol pəhriən.
55Kəni nian nəkoteruh nɨuig notəsuvəhiən tol naugɨn, nəkotəni məmə okəpiapei, kəni otol pəhriən.
56!Ei! !Itəmah nəfaki eiuə mɨn! Itəmah nəkotəni məmə nəkotəhrun pɨk natimnati mɨn, kəni motəhrun nehiən nɨftəni mɨne neai, kəni nəkotəhrun məmə nian otuva lanəha, kəni otol pəhriən lanəha. ?Mətəu təhro nəsotəhruniən nɨpətɨ nəmtətiən mɨn iətəm nauteruh əha rəueiu?
Luk 12
Luk 12:52-56