47Lokɨ Jəju a əl ta ba ɓəy nɨngə, kosɨ dɨje tḛḛi no̰o̰ ɨsɨ rəi. Judasɨ, kɨ e kɨ kare dan njé ndo je tɨ lə Jəju kɨ dɔgɨ gɨde e joo ə e no̰de tɨ. Re kɨ rɔ Jəju tɨ kadɨ n-uwe kɨ rɔne tɨ.
48Ə Jəju əl-e ə nə: «E kɨ kuwə kɨ a uwə-m mi *NGon dəw kɨ rɔi tɨ ə a ɨlə-m ji dɨje tɨ!»
49Lokɨ njé njɨyə kɨ Jəju ooi nḛ je kɨ ɨsɨ ra nḛ kɨn be ɓa, dəji Jəju əi nə: «Ɓaɓe, sɔbɨ kadɨ jɨ tɨgə-de kɨ nḛ katɨ ə se kadɨ jɨ ra ban ə?»
50Nɨngə loe tɨ no̰o̰, kɨ kare dande tɨ ɔr kɨyə tɨgə-n paja lə kɨ bo lə njé kɨjə nḛ məsɨ kadɨ-kare je, ɓa tɨgə mbie kɨ dɔ ji ko̰ tɨ latɨ gangɨ.
51Nə Jəju əl-de ə nə: «Asɨ be ngata, ɨyə̰i-de adɨ rai.» Nɨngə ɨlə jine ɔdɨ-n mbi paja ka kɨn, ɓa mbie təl to majɨ gogɨ.
Lukɨ 22
Lukɨ 22:47-51