Johannes 11:12-31

¹²Zijn leerlingen zeiden Hem: Heer, als hij slaapt, zal hij genezen.

¹³Maar Jesus had van zijn dood gesproken, terwijl zij meenden, dat Hij van gewoon inslapen sprak.

¹⁴Daarom zei Jesus hun toen ronduit: Lázarus is gestorven.

¹⁵En om u verheug Ik mij, dat Ik er niet aanwezig was, opdat gij geloven moogt. Maar laten we nu naar hem toegaan.

¹⁶Toen zei Tomas, ook Didumus geheten, tot zijn medeleerlingen: Laten ook wij gaan, om met Hem te sterven.

¹⁷Maar bij zijn aankomst vond Jesus hem reeds vier dagen in het graf.

¹⁸Daar Betánië dicht bij Jerusalem lag, op ongeveer vijftien stadiën afstand,

¹⁹waren er veel Joden naar Marta en Maria gekomen, om haar hun rouwbeklag te doen over haar broer.

²⁰Zodra Marta Jesus’ aankomst vernam, ging ze Hem tegemoet; Maria bleef thuis.

²¹En Marta zei tot Jesus: Heer, zo Gij hier waart geweest, was mijn broer niet gestorven.

²²Maar zelfs nu weet ik nog, dat God U zal geven, wat Gij Hem vraagt.

²³Jesus sprak tot haar: Uw broer zal verrijzen.

²⁴Marta zeide Hem: Ik weet, dat hij verrijzen zal bij de opstanding op de jongste dag.

²⁵Jesus sprak tot haar: Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven;

²⁶en wie leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven voor eeuwig. Gelooft ge dit?

²⁷Ze zeide Hem: Ja, Heer; ik geloof, dat Gij de Christus zijt, Gods Zoon, die in de wereld komt.

²⁸Na deze woorden ging ze heen, om Maria, haar zuster, te roepen; heel in stilte zeide ze haar: De Meester is daar, en roept u.

²⁹Zodra deze het hoorde, stond ze haastig op, en ging naar Hem toe.

³⁰Jesus was nog niet in het dorp gekomen, maar bevond Zich nog op de plaats. waar Marta Hem had ontmoet.

³¹De Joden, die bij Maria in huis waren, om hun rouwbeklag te doen, zagen haar ijlings opstaan en heengaan; zij volgden haar, in de mening, dat ze naar het graf ging, om er te wenen.