ACTUUM APOSTOLORUM 27:24-39

²⁴dicens: Ne timeas, Paule: Cæsari te oportet assistere: et ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum.

²⁵Propter quod bono animo estote, viri: credo enim Deo quia sic erit, quemadmodum dictum est mihi.

²⁶In insulam autem quamdam oportet nos devenire.

²⁷Sed posteaquam quartadecima nox supervenit, navigantibus nobis in Adria circa mediam noctem, suspicabantur nautæ apparere sibi aliquam regionem.

²⁸Qui et summittentes bolidem, invenerunt passus viginti: et pusillum inde separati, invenerunt passus quindecim.

²⁹Timentes autem ne in aspera loca incideremus, de puppi mittentes anchoras quatuor, optabant diem fieri.

³⁰Nautis vero quærentibus fugere de navi, cum misissent scapham in mare, sub obtentu quasi inciperent a prora anchoras extendere,

³¹dixit Paulus centurioni et militibus: Nisi hi in navi manserint, vos salvi fieri non potestis.

³²Tunc absciderunt milites funes scaphæ, et passi sunt eam excidere.

³³Et cum lux inciperet fieri, rogabat Paulus omnes sumere cibum, dicens: Quartadecima die hodie exspectantes jejuni permanetis, nihil accipientes.

³⁴Propter quod rogo vos accipere cibum pro salute vestra: quia nullius vestrum capillus de capite peribit.

³⁵Et cum hæc dixisset, sumens panem, gratias egit Deo in conspectu omnium: et cum fregisset, cœpit manducare.

³⁶Animæquiores autem facti omnes, et ipsi sumpserunt cibum.

³⁷Eramus vero universæ animæ in navi ducentæ septuaginta sex.

³⁸Et satiati cibo alleviabant navem, jactantes triticum in mare.

³⁹Cum autem dies factus esset, terram non agnoscebant: sinum vero quemdam considerabant habentem littus, in quem cogitabant si possent ejicere navem.