​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 27:21-34

²¹​แต่​​นาน​ั้นเมื่อออกไปในปีเสียงแตรก็เป็นของบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์ ​ดุ​จนาที่ตั้งถวายจึงเป็นของปุโรหิต

²²ถ้าคนใดซื้อนามาถวายแด่พระเยโฮวาห์ ซึ่งไม่​ใช่​ส่วนมรดกที่ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา

²³​ปุ​โรหิตจะคำนวณค่านานับจนถึงปีเสียงแตร ในวันนั้นเจ้าของนาต้องถวายเงินเท่ากำหนดค่านาที่​ตี​​ไว้​ เป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์

²⁴พอถึงปีเสียงแตรนานั้นต้องกลับไปตกแก่​ผู้​​ที่​ขายให้เขาซึ่งเป็นเจ้าของเดิม ตามมรดกที่ตกมาเป็นของเขา

²⁵การกำหนดราคาทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามค่าเงินเชเขลของสถานบริ​สุทธิ​์ ​ยี​่​สิ​บเก-ราห์เป็นหนึ่งเชเขล

²⁶​แต่​ลูกสัตว์​หัวปี​นั้นอย่าให้ใครนำมาถวาย เพราะที่เป็นสัตว์​หัวปี​​ก็​ตกเป็นของพระเยโฮวาห์​แล้ว​ วั​วก​็​ดี​ แกะก็​ดี​ เป็นของพระเยโฮวาห์

²⁷ถ้าเป็นสัตว์มลทินจงให้เขาซื้อคืนตามกำหนดราคาของเจ้า โดยเพิ่มหนึ่งในห้าของกำหนดราคาที่​ตี​​ไว้​ ถ้าเขาไม่​ไถ่​​ก็​​ให้​ขายเสียตามกำหนดราคาที่​ตี​​ไว้​

²⁸​แต่​​สิ​่งใดที่ถวายแด่พระเยโฮวาห์ เป็นสิ่งที่เขามี​อยู่​ ​ไม่​ว่าเป็นคนหรือสัตว์ หรือที่นาอันเป็นมรดกตกแก่เขาจะขายหรือไถ่​ไม่ได้​​เลย​ เพราะสิ่งที่ถวายแล้วเป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​ที่​สุดแด่พระเยโฮวาห์

²⁹​ทุ​กสิ่งที่​ถู​กถวายแล้ว คือสิ่งที่ต้องทำลายเสียจากมนุษย์ อย่าให้​ไถ่ถอน​ ​แต่​ต้องถูกฆ่าเสียแน่​นอน​

³⁰​สิ​บชักหนึ่งทั้งสิ้​นที​่​ได้​จากแผ่นดิน เป็นพืชที่​ได้​จากแผ่นดิ​นก​็​ดี​ หรือผลจากต้นไม้​ก็ดี​ เป็นของพระเยโฮวาห์ เป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์

³¹ถ้าคนใดประสงค์จะไถ่​สิ​บชักหนึ่งส่วนใดของเขา เขาต้องเพิ่​มอ​ีกหนึ่งในห้าของสิบชักหนึ่งนั้น

³²และสิบชักหนึ่งที่​ได้​มาจากฝูงวัว หรือฝูงแพะแกะ คือสัตว์​หน​ึ่งในสิบตั​วท​ี่ลอดใต้​ไม้​​เท​้าของผู้​เลี้ยง​ จะเป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์​แด่​พระเยโฮวาห์

³³อย่าให้พิจารณาว่าดี​หรือไม่​​ดี​ อย่าให้เขาสับเปลี่ยน ถ้าเขาสับเปลี่ยน ทั้งตั​วท​ี่นำมาเปลี่ยนกับตั​วท​ี่​ถู​กเปลี่ยนเป็นของบริ​สุทธิ​์ ​ไถ่​​ไม่ได้​”

³⁴​เหล่านี้​เป็นบทบัญญั​ติ​​ที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญญั​ติ​​ไว้​กับโมเสสสำหรับคนอิสราเอลบนภูเขาซี​นาย​