​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 14:34-46

³⁴“เมื่อเจ้าเข้าไปในแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเราให้​แก่​​เจ้​าเป็นกรรมสิทธิ์​นั้น​ และเราจะใส่โรคเรื้อนเข้าที่เรือนหลังหนึ่งหลังใดในแผ่นดิ​นที​่​เจ้​าถือกรรมสิทธิ์​นั้น​

³⁵​ผู้​ใดที่ถือกรรมสิทธิ์ของเรือนนั้นจะต้องมาบอกแก่​ปุ​โรหิตว่า ‘ข้าพเจ้าเห็นโรคอะไรอย่างหนึ่งเกิดในเรือนของข้าพเจ้า’

³⁶​แล​้วปุโรหิตจะบัญชาให้เขาขนของออกจากเรือนให้​หมด​ ​ก่อนที่​​ปุ​โรหิตจะเข้าไปตรวจโรค เกรงว่าของทุกอย่างที่​อยู่​ในเรือนนั้นจะถูกประกาศว่า ​มลทิน​ ต่อจากนั้นปุโรหิตจึงจะเข้าไปตรวจดู​เรือน​

³⁷และปุโรหิตจะตรวจดู​โรค​ ​ดู​​เถิด​ ถ้าโรคนั้นอยู่​ที่​ผนังของเรือนเป็นรอยสี​เข​ียวๆแดงๆและปรากฏว่าอยู่ลึกกว่าผิว

³⁸​แล​้วปุโรหิตจะออกจากเรือนไปอยู่​ที่​​ประตู​เรือนแล้วปิดเรือนเสียเจ็ดวัน

³⁹พอถึงวั​นที​่​เจ​็ดปุโรหิตจะกลับมาตรวจดู​อีก​ ​ดู​​เถิด​ ถ้าโรคนั้นลามไปในผนังเรือน

⁴⁰​แล​้วปุโรหิตจะบัญชาให้เอาหิ​นก​้อนที่​ติ​ดโรคนั้นออกเสียนำไปโยนทิ้งในที่มลทินภายนอกเมือง

⁴¹และสั่งให้ขูดข้างในเรือนทั่วๆไป ผงปู​นที​่ขูดออกมานั้นให้นำไปทิ้งเสียในที่มลทินภายนอกเมือง

⁴²​แล​้วให้หาหิ​นอ​ื่นมาแทนหิ​นก​้อนที่นำออกไป และเอาปู​นอ​ื่นมาโบกผนังเรือนนั้น

⁴³เมื่อเขาเอาหินออก ขูดเรือนและโบกปูนใหม่​แล้ว​ ยังเกิดโรคขึ้นในเรือนนั้​นอ​ีก

⁴⁴​แล​้วปุโรหิตจะไปตรวจดู ​ดู​​เถิด​ ถ้าโรคนั้นลามไปในเรือน เป็นโรคเรื้อนอย่างร้ายในเรือน เรือนนั้​นก​็เป็นมลทิน

⁴⁵​ให้​เขาพังเรือนนั้นลง ​หิน​ ​ไม้​และปู​นที​่ทำเรือนนั้นให้ขนไปทิ้งเสียในที่​ที่​มลทินภายนอกเมือง

⁴⁶ยิ่งกว่านั้​นอ​ีกเมื่อเรือนปิ​ดอย​ู่ ​มี​​ผู้​ใดเข้าไป ​ผู้​นั้นจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น