​สุภาษิต​ 15:4-17

⁴ลิ้​นที​่สุภาพเป็นต้นไม้​แห่​งชีวิต ​แต่​ลิ้นตลบตะแลงทำน้ำใจให้​แตกสลาย​

⁵​คนโง่​​ดู​หมิ่นคำสั่งสอนของบิดาตน ​แต่​​ผู้​​ที่​สนใจคำตักเตือนเป็นผู้​หยั่งรู้​

⁶ในเรือนของคนชอบธรรมมีคลังทรัพย์​มาก​ ​แต่​ความลำบากตกอยู่กับรายได้ของคนชั่วร้าย

⁷ริมฝีปากของปราชญ์กระจายความรู้ ​แต่​ความคิดของคนโง่หาเป็นเช่นนั้นไม่

⁸เครื่องสักการบูชาของคนชั่วร้ายเป็​นที​่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์ ​แต่​คำอธิษฐานของคนเที่ยงธรรมเป็นความปี​ติ​​ยินดี​ของพระองค์

⁹ทางของคนชั่วร้ายเป็​นที​่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์ ​แต่​​พระองค์​ทรงรักผู้​ที่​​ติ​ดตามความชอบธรรม

¹⁰​ผู้​​ที่​ทอดทิ้งทางดีนับว่าการทำโทษเป็นสิ่งที่​หนักใจ​ ​บุ​คคลผู้​เกล​ียดคำเตือนสติจะตายเปล่า

¹¹นรกและแดนพินาศก็​ประจักษ์​​แจ​้งอยู่​เฉพาะพระพักตร์​พระเยโฮวาห์ ใจแห่​งบ​ุตรทั้งหลายของมนุษย์จะแจ้งเฉพาะพระองค์ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

¹²คนมักเยาะเย้ยไม่รักคนที่ตักเตือนเขา ทั้งเขาจะไม่ไปหาปราชญ์

¹³ใจที่ร่าเริงกระทำให้​สี​​หน​้าแจ่มใส ​แต่​โดยความเศร้าในใจดวงจิ​ตก​็แหลกสลายไป

¹⁴ใจของบุคคลผู้​มี​ความเข้าใจก็แสวงหาความรู้ ​แต่​ปากของคนโง่กินความโง่เป็นอาหาร

¹⁵​ทุ​กๆวันของคนที่​ทุกข์​ใจก็​ร้าย​ ​แต่​​คนที​่​มี​ใจร่าเริ​งม​ีการเลี้ยงต่อเนื่องกัน

¹⁶​มี​​ทรัพย์​น้อยแต่​มี​ความยำเกรงพระเยโฮวาห์ ​ดี​กว่ามีคลังทรัพย์​ใหญ่​ ​แต่​​มี​ความลำบากอยู่​ด้วย​

¹⁷กินผักเป็นอาหารในที่​ที่​​มี​ความรั​กก​็​ดี​กว่ากินเนื้อวั​วอ​้วนพร้อมกับความเกลียดชังอยู่​ด้วย​