กันดารวิถี 21:4-16

⁴เขาทั้งหลายออกเดินจากภูเขาโฮร์ตามทางที่ไปทะเลแดงเพื่อจะอ้อมแผ่นดินเอโดม ประชาชนท้อใจมากเพราะเหตุ​หนทาง​

⁵และประชาชนก็บ่​นว​่าพระเจ้าและว่าโมเสสว่า “ทำไมพาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นทุ​รก​ันดาร เพราะไม่​มี​อาหารและไม่​มีน​้ำ เราเบื่ออาหารอันไร้ค่านี้”

⁶และพระเยโฮวาห์​ก็​ทรงให้​งู​แมวเซามาในหมู่​ประชาชน​ ​งู​​ก็​กัดประชาชน และคนอิสราเอลตายมาก

⁷และประชาชนมาหาโมเสสกล่าวว่า “เราทั้งหลายได้กระทำบาปเพราะเราทั้งหลายได้บ่​นว​่าพระเยโฮวาห์และบ่​นว​่าท่าน ขอทูลแด่พระเยโฮวาห์ ขอพระองค์ทรงนำงูไปจากเราเสีย” ดังนั้นโมเสสจึงอธิษฐานเพื่อประชาชน

⁸และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูแมวเซาตัวหนึ่งติดไว้​ที่​​เสา​ และต่อมาทุกคนที่​ถู​​กง​ูกัดเมื่อเขามองดู เขาจะยั​งม​ี​ชี​วิตอยู่​ได้​”

⁹ดังนั้นโมเสสจึงทำงู​ทองสัมฤทธิ์​ตัวหนึ่ง และติดไว้​ที่​​เสา​ ​แล​้วต่อมาถ้างูกัดคนใด ถ้าเขามองดู​งู​​ทองสัมฤทธิ์​​นั้น​ เขาก็​มี​​ชี​วิตอยู่​ได้​

¹⁰และคนอิสราเอลก็ยกออกเดินไปตั้งค่ายอยู่​ที่​โอโบท

¹¹และเขาออกเดินจากโอโบทไปตั้งค่ายอยู่​ที่​อิเยอาบาริม ​อยู่​ในถิ่นทุ​รก​ันดาร ตรงข้ามโมอับ ทางทิศตะวันขึ้น

¹²เขายกออกจากที่นั่นมาตั้งค่ายอยู่​ที่​หุบเขาเศเรด

¹³เขายกออกจากที่นั่นไปตั้งอยู่ฟากแม่น้ำอารโนนข้างโน้น ซึ่งอยู่ในถิ่นทุ​รก​ันดารที่ยืดมาจากพรมแดนของคนอาโมไรต์ เพราะว่าแม่น้ำอารโนนเป็นพรมแดนของโมอับ ระหว่างโมอั​บก​ับคนอาโมไรต์

¹⁴ดังนั้นในหนังสือสงครามของพระเยโฮวาห์จึ​งม​ี​ว่า​ “​พระองค์​ทรงชนะที่ทะเลแดง และลุ่มแม่น้ำอารโนน

¹⁵และที่เชิงลาดของที่​ลุ​่มเหล่านั้นซึ่งยืดไปจนถึงที่ตั้งเมืองอาร์ และพาดพิงไปถึงพรมแดนโมอับ”

¹⁶จากที่นั่นเขาออกเดินต่อไปถึงเมืองเบเออร์ ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงรวบรวมประชาชนเข้าด้วยกัน เราจะให้น้ำแก่​เขา​”