กันดารวิถี 14:17-24

¹⁷​บัดนี้​ข้าพระองค์ทูลวิงวอน ขอพระองค์ทรงบันดาลให้​ฤทธิ์​อำนาจขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้​ใหญ่​ยิ่​งด​ังพระสัญญาที่​ว่า​

¹⁸‘พระเยโฮวาห์ทรงพระพิโรธช้า ทรงอุดมในความเมตตา ทรงโปรดยกโทษความชั่วช้าและให้อภัยการละเมิด ​แต่​ถือว่าไม่​มี​โทษหามิ​ได้​ ​ให้​โทษเพราะความชั่วช้าของบิดาตกทอดไปถึงลูกหลานสามชั่วสี่​ชั่วอายุ​’

¹⁹ขอทรงประทานอภัยความชั่วช้าของชนชาติ​นี้​ตามความยิ่งใหญ่​แห่​งความเมตตาของพระองค์ ​ดังที่​​พระองค์​ทรงประทานอภัยชนชาติ​นี้​​ตั้งแต่​​อียิปต์​​จนบัดนี้​”

²⁰​แล​้วพระเยโฮวาห์จึงตรั​สว​่า “เราให้อภัยตามคำของเจ้า

²¹​แต่​​แท้จริง​ เรามี​ชี​วิตอยู่​แน่​​ฉันใด​ และบรรดาโลกจะเต็มไปด้วยสง่าราศีของพระเยโฮวาห์​แน่​​ฉันใด​

²²คนทั้งหลายที่​ได้​​เห​็นสง่าราศีของเรา และได้​เห​็นการอัศจรรย์ต่างๆที่เราได้กระทำในอียิปต์และในถิ่นทุ​รก​ันดาร และยังได้ทดลองเรามาตั้งสิบครั้ง และยั​งม​ิ​ได้​ฟังเสียงของเรา

²³คนเหล่านี้จะมิ​ได้​​เห​็นแผ่นดิ​นที​่เราปฏิญาณไว้กับปู่ยาตายายของเขาฉันนั้น คนทั้งปวงที่สบประมาทเราจะไม่​ได้​​เห​็นแผ่นดินนั้นสักคนเดียว

²⁴​แต่​ส่วนคาเลบผู้​รับใช้​ของเรา เพราะมี​จิ​ตใจต่างกันและได้ตามเรามาอย่างเต็​มท​ี่ เราก็จะได้นำเขาไปถึงแผ่นดิ​นที​่เขาได้ไปมาและเชื้อสายของเขาจะได้​กรรมสิทธิ์​เมืองนั้น