14ці не абуджу руплівасьць у братах маіх па плоці і ці не ўратую некаторых зь іх?
15Бо, калі адкіданьне іх ёсьць замірэньне сьвету, дык што будзе прыняцьце, як ня жыцьцё зь мёртвых?
16Калі пачатак сьвяты, дык і цэлае, і калі корань сьвяты, дык і вецьце.
17Калі ж некаторыя галіны адламаліся, а ты, дзікая аліва, прышчапілася на месца іхняе і сталася супольніцай кораня і соку алівы,
18дык не заносься перад галінамі; а калі заносішся, ведай, што ня ты корань трымаеш, а корань - цябе.