Łukasza 2:10-27

¹⁰I powiedział do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu.

¹¹Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan.

¹²A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.

¹³I zaraz z aniołem przybyło mnóstwo wojsk niebieskich chwalących Boga i mówiących:

¹⁴Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, wobec ludzi dobra wola.

¹⁵A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili między sobą: Chodźmy aż do Betlejem i zobaczmy to, co się wydarzyło, a co Pan nam oznajmił.

¹⁶Spiesząc się więc, przyszli i znaleźli Marię, Józefa i niemowlę leżące w żłobie.

¹⁷A ujrzawszy, rozgłosili to, co zostało im powiedziane o tym dziecku.

¹⁸A wszyscy, którzy słyszeli, dziwili się temu, co pasterze im mówili.

¹⁹Lecz Maria zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w swoim sercu.

²⁰I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, tak jak im zostało powiedziane.

²¹A gdy minęło osiem dni i należało obrzezać dziecko, nadano mu imię Jezus, którym nazwał je anioł, zanim się poczęło w łonie.

²²Gdy też według Prawa Mojżesza minęły dni jej oczyszczenia, przynieśli go do Jerozolimy, aby stawić go przed Panem;

²³(Tak jak jest napisane w Prawie Pana: Każdy mężczyzna otwierający łono będzie nazywany świętym Panu);

²⁴I żeby złożyć ofiarę według tego, co zostało powiedziane w Prawie Pana, parę synogarlic albo dwa gołąbki.

²⁵A był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Ten człowiek był sprawiedliwy i bogobojny, oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim.

²⁶I objawił mu Bóg przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego.

²⁷Przyszedł on prowadzony przez Ducha Świętego do świątyni. A gdy rodzice wnosili dziecko – Jezusa, aby postąpić z nim według zwyczaju prawa;