SAN LUCAS 11:37-41

³⁷Daaní, na ní nsihi nì càhàn‑yà, dandu nì quida iin nècuàchì fariseu mii‑yá invitar cùhùn‑yà cuxi‑ya xì‑né. Ñàyùcàndùá cuàhàn‑yà, te nì yàha‑ya ini vehe nècuàchìmà, te nì sàcòo‑ya.

³⁸Doco nècuàchìmà, nì ndulocó‑nè ñà‑cónì ndàhá‑yá nacua nduú estilu xi‑ne na cuáhàn‑nè cuxi‑ne.

³⁹Dandu nì cachi Stoho‑ndà Señor xì nécuàchìmà: ―(Ndahví estilu chívàha) mii‑nsiá nècuàchì fariseu, vàchi ducán queámà na ian nacáté‑ndá iin pocillu, ò iin còhò, te cuisì yàtà‑ñá ndoó, doco (inià, quini iáˋ. Pues ducán iá stná) ini anima mii‑nsiá, vàchi sànì xida cuàchi‑nsia ñà‑xího guá‑nsià cuàhà iñàha, te nihnú quini ini‑nsià.

⁴⁰¡Ndahví‑nsià! vàchi mà túha‑nsia cundaà inì‑nsia. ¿A có‑ìnáhá‑nsiâ ñà‑iin‑ni mii‑yá nì quida vàha xi stná anima‑nsià, màdìá cuisì iquìcúñú‑nsià?

⁴¹Doco nú nihnú vàha inì‑nsia, te cutùha‑nsia dacútâhvì stnahá‑nsiá, dandu vàtùni cundaà inì‑nsia iá viì nsidaa ñà‑ndùá (nì quidayucun Dios).