SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 19:3-27

³İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB'be öfkelenir.

⁴Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.

⁵Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.

⁶Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.

⁷Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.

⁸Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.

⁹Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.

¹⁰Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.

¹¹Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.

¹²Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.

¹³Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.

¹⁴Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.

¹⁵Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.

¹⁶Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.

¹⁷Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.

¹⁸Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.

¹⁹Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.

²⁰Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.

²¹İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.

²²İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.

²³RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.

²⁴Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.

²⁵Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.

²⁶Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.

²⁷Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.