Psalms 147:1-12

¹Mu pining e sorok ngak SOMOL! Rib manigil ni nganon’ tangin e sorok ngak e Got rodad; rib fel’ ma ba mat’aw ni ngan pining e sorok ngak.

²I SOMOL e be fal’eg rogon yu Jerusalem ni nge sulweg nga rogon; be fulweg e girdi’ ni ur kalbusgad u bang.

³Ma be golnag laniyan’ e pi’in ke kireban’rad ma be taflaynag e maad’ad rorad.

⁴Ir e ke duwgiliy urngin e t’uf ma keyog fithingan reb nge reb.

⁵Somol rodad e ba gel gelngin ma ba sorok; ma gonop rok e dabiyag i foleg.

⁶I Somol e ma ayweg e pi’in gafgow, machane ma pirdi’iy e pi’in kireb nga but’.

⁷Ngan tangnag e sorok ngak SOMOL; min chubeg e musik ko harp ngak e Got rodad.

⁸Ir e filath e manileng nga lanelang; me pi’ e n’uw ni fan ko but’ me tugulnag e pan u daken e pi burey.

⁹I pi’ gan e gamanman ma ra pong pifak e raven me durwi’iyrad.

¹⁰Gathi gelngin e os e ma felfelan’ ngay, ma ku gathi salthaw nib muthan’ e ma felan’ ngay;

¹¹ya ma felan’ ngak e pi’in yad ma liyor ngak, ni pi’in nib pagan’rad ko t’ufeg rok ni dabimus.

¹²A Jerusalem, mu pining e sorok ngak SOMOL! A Zion, mu pining e sorok ngak e Got rom!