Psalmów 31:2-7

²Nakłoń ku mnie swego ucha, czym prędzej mnie ocal; bądź mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mnie wybawił.

³Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą; dlatego przez wzgląd na twoje imię kieruj mnie i prowadź.

⁴Wyciągnij mnie z sieci, którą zastawili na mnie, bo ty jesteś moją siłą.

⁵W twoje ręce powierzam mego ducha; odkupiłeś mnie, PANIE, Boże wierny.

⁶Nienawidzę tych, którzy zważają na próżne marności, bo ja w PANU pokładam nadzieję.

⁷Będę się radował i weselił w twoim miłosierdziu, bo wejrzałeś na moje utrapienie i poznałeś udręki mojej duszy;