Przysłów 14:21-35

²¹Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.

²²Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.

²³Każda praca przynosi pożytek, a puste słowa prowadzą do nędzy.

²⁴Koroną mądrych jest ich bogactwo, ale głupota głupich pozostaje głupotą.

²⁵Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.

²⁶W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.

²⁷Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.

²⁸Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.

²⁹Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.

³⁰Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.

³¹Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.

³²Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję nawet w czasie swojej śmierci.

³³Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a co jest w sercu głupich, wychodzi na jaw.

³⁴Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.

³⁵Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się na tego, który przynosi hańbę.