13Gitunga niya ang dagat ug gigiyahan sila patabok niini; gipatindog niya ang katubigan sama sa mga pader.
14Panahon sa adlaw gigiyahan niya sila uban ang panganod ug sa tanang gabii inubanan sa kahayag sa kalayo.
15Gipikas niya ang mga bato didto sa kamingawan, ug gihatagan niya sila ug tubig nga madagayaon gayod, nga igo nga makapuno sa kinahiladman sa dagat.
16Naghimo siya ug mga tuboran nga nag-agas gikan sa bato ug iyang gipadagayday ang tubig sama sa kasubaan.
17Apan nagpadayon sila sa pagpakasala batok kaniya, nagasupak batok sa Labing Halangdon didto sa kamingawan.
18Gisulayan nila ang Dios sa ilang mga kasingkasing pinaagi sa pagpangayo ug pagkaon nga makatagbaw sa ilang kaugalingon.
19Nagsulti sila batok sa Dios; miingon sila, “Makahatag ba gayod ang Dios ug lamesa alang kanato diha sa kamingawan?
20Tan-awa, sa dihang iyang gibunalan ang bato, miagas ang tubig ug midagayday. Apan makahatag ba usab siya ug tinapay? Magahatag ba siya ug karne alang sa iyang katawhan?”
21Sa dihang nadungog kini ni Yahweh, nasuko siya; busa ang iyang kalayo misunog batok kang Jacob, ug ang iyang kasuko misulong sa Israel,
22tungod kay wala man sila mituo sa Dios ug wala misalig sa iyang kaluwasan.
23Apan gimandoan niya ang kalangitan ug naablihan ang mga pultahan sa langit.
24Nagpaulan siya ug mana aron sila makakaon, ug gihatagan sila ug trigo gikan sa langit.
25Gikaon sa mga tawo ang tinapay sa mga anghel. Nagpadala siya ug pagkaon nga madagayaon gayod.
26Gipahuros niya ang hangin sa sidlakan aron motayhop sa kawanangan, ug pinaagi sa iyang gahom gigiyahan niya ang hangin sa kasadpan.
27Gipaulanan niya sila ug karne sama sa abog, mga langgam nga dili maihap sama sa balas sa kadagatan.
28Nangahulog kini taliwala sa ilang kampo, palibot sa ilang mga tolda.
29Busa nangaon sila ug nangabusog. Gihatag niya ngadto kanila ang ilang gitinguha.
30Apan wala pa sila nangabusog; ang ilang kalan-on anaa pa sa ilang mga baba.
31Unya gisulong sila sa kasuko sa Dios ug gipamatay ang labing kusgan kanila. Gipuo niya ang mga batan-ong lalaki sa Israel.
32Bisan pa niini, nagpadayon sila sa pagpakasala ug wala mituo sa iyang kahibulongang mga buhat.
33Busa gipamubo sa Dios ang ilang mga adlaw; ang ilang katuigan napuno sa kalisang.
34Sa dihang ang Dios mosakit kanila, mosugod sila sa pagpangita kaniya, ug unya mobalik sila ug mangita gayod kaniya.
35Mahinumdoman nila nga ang Dios mao ang ilang bato ug nga ang Labing Halangdong Dios mao ang ilang manluluwas.
36Apan giulog-ulogan nila siya pinaagi sa ilang mga baba ug namakak kaniya sa ilang mga pulong.
37Kay ang ilang mga kasingkasing dili lig-ong mitutok kaniya, ug dili sila matinud-anon sa iyang kasabotan.
38Apan siya, sanglit maluluy-on, nagpasaylo sa ilang kasal-anan ug wala niya sila laglaga. Oo, daghang mga panahon nga iyang gipugngan ang iyang kasuko ug wala pukawa ang tanan niyang kapungot.
39Gihinumdoman niya nga gibuhat sila gikan sa unod, usa ka hangin nga molabay ug dili na mobalik.
40Sa makadaghang higayon misupak sila batok kaniya didto sa kamingawan ug nagpasubo kaniya didto sa umaw nga mga rehiyon!
41Sa kanunay gisulayan nila ang Dios ug minghagit sa Balaan sa Israel.
42Wala sila maghunahuna mahitungod sa iyang gahom, kung giunsa niya sila pagluwas gikan sa ilang kaaway
43sa dihang gipakita niya ang iyang makalilisang nga mga timaan didto sa Ehipto ug ang iyang mga kahibulongan sa rehiyon sa Zoan.
44Gihimo niyang dugo ang mga suba sa mga Ehiptohanon aron dili sila makainom gikan sa ilang mga tuboran.
45Nagpadala siya ug labihan kadaghang langaw nga milamoy kanila ug mga baki nga milukop sa ilang yuta.
46Iyang gihatag ang ilang mga pananom sa mga apan-apan ug ang ilang mga hinagoan ngadto sa mga dulon.