1Ang sala magsulti sama sa mananagna nga anaa sa kasingkasing sa daotang tawo; walay kahadlok sa Dios diha sa iyang mga mata.
2Kay gihupay na niya ang iyang kaugalingon, naghunahuna nga dili makita ang iyang sala ug dili pagadumtan.
3Makasasala ug malimbongon ang iyang mga pulong; dili niya buot nga mahimong maalamon ug magbuhat og maayo.
4Samtang naghigda siya sa iyang higdaanan, naglaraw siya sa pagpakasala; naglaraw siyag daotan nga paagi; dili niya isalikway ang daotan.
5Ang imong matinud-anong kasabotan, Yahweh, misangko sa kalangitan; ang imong kamaunongon misangko sa kapanganoran.
6Ang imong pagkamatarong nahisama sa bukid sa Dios; ang imong paghukom nahisama sa kinahiladman. Yahweh, gitipigan nimo ang katawhan ug ang mga mananap.
7Pagkabililhon sa imong matinud-anong kasabotan, Dios! Ang katawhan mopasilong sa landong sa imong mga pako.
8Mabuhong sila sa kadaghan sa pagkaon sa imong balay; gipainom nimo sila gikan sa suba sa imong bililhong mga panalangin.
9Kay ikaw man ang tinubdan sa kinabuhi; sa imong kahayag makita namo ang kahayag.