17E ahpw tapihada mengimengloalki, ‘Dahme I pahn wiaht, pwe sohte wasa me I kak nekidala ie wahn sapweiet koaros.
18Eri, iet me I pahn wiahn: I pahn kauwehla ei imwen nahk kan, ahpw uhd kauwada ekei me laudsang, wasa I pahn nekidala ie wahn sapweiet oh ei kepwe kan koaros.
19I ahpw pahn kak pein ndahng ie: meid pai kowe, me ahneki kiden kepwe mwahu, me wia nekinekohng sounpar tohto. Nna, kommoalla; kamakamadipw; papaieki omw dipwisou kan, oh pereperenki!’
20A Koht ahpw mahsanihong, ‘Aramas pweipwei men kowe! Pwongpwong wette ke pahn mehla; a ihs me pahn ahneki omw kepwe kan me ke koasoakepenehr?’”
21Sises eri usehlahte, mahsanih, “Ih duwen met me kin wiawi ong aramas akan me kin koasoakepene ong pein irail kepwehn sampah, ahpw semwehmwe mwohn silangin Koht.”
22Sises eri ketin mahsanihong sapwellime tohnpadahk ko, “Ihme I ndahkihong kumwail: kumwail dehr kin pwunodki mourimwail, dahme kumwail pahn tungoale, de paliwaramwail, dahme kumwail pahn likawih.
23Pwe mour me kesempwalsang kisin tungoal, oh paliwar kesempwalsang likou.
Luk 12
Luk 12:17-23