LIBER NUMERI 22:17-28

¹⁷paratus sum honorare te, et quidquid volueris, dabo tibi: veni, et maledic populo isti.

¹⁸Respondit Balaam: Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero immutare verbum Domini Dei mei, ut vel plus, vel minus loquar.

¹⁹Obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte, et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus.

²⁰Venit ergo Deus ad Balaam nocte, et ait ei: Si vocare te venerunt homines isti, surge, et vade cum eis: ita dumtaxat, ut quod tibi præcepero, facias.

²¹Surrexit Balaam mane, et strata asina sua profectus est cum eis.

²²Et iratus est Deus. Stetitque angelus Domini in via contra Balaam, qui insidebat asinæ, et duos pueros habebat secum.

²³Cernens asina angelum stantem in via, evaginato gladio, avertit se de itinere, et ibat per agrum. Quam cum verberaret Balaam, et vellet ad semitam reducere,

²⁴stetit angelus in angustiis duarum maceriarum, quibus vineæ cingebantur.

²⁵Quem videns asina, junxit se parieti, et attrivit sedentis pedem. At ille iterum verberabat eam:

²⁶et nihilominus angelus ad locum angustum transiens, ubi nec ad dexteram, nec ad sinistram poterat deviare, obvius stetit.

²⁷Cumque vidisset asina stantem angelum, concidit sub pedibus sedentis: qui iratus, vehementius cædebat fuste latera ejus.

²⁸Aperuitque Dominus os asinæ, et locuta est: Quid feci tibi? cur percutis me ecce jam tertio?