CANTICUM CANTICORUM 2:9-14

⁹Similis est dilectus meus capreæ, hinnuloque cervorum. En ipse stat post parietem nostrum, respiciens per fenestras, prospiciens per cancellos.

¹⁰En dilectus meus loquitur mihi. Sponsus Surge, propera, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni:

¹¹jam enim hiems transiit; imber abiit, et recessit.

¹²Flores apparuerunt in terra nostra; tempus putationis advenit: vox turturis audita est in terra nostra;

¹³ficus protulit grossos suos; vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni:

¹⁴columba mea, in foraminibus petræ, in caverna maceriæ, ostende mihi faciem tuam, sonet vox tua in auribus meis: vox enim tua dulcis, et facies tua decora.