CANTICUM CANTICORUM 1:4-12

⁴Sponsa Nigra sum, sed formosa, filiæ Jerusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salomonis.

⁵Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meæ pugnaverunt contra me; posuerunt me custodem in vineis: vineam meam non custodivi.

⁶Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum.

⁷Sponsus Si ignoras te, o pulcherrima inter mulieres, egredere, et abi post vestigia gregum, et pasce hædos tuos juxta tabernacula pastorum.

⁸Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea.

⁹Pulchræ sunt genæ tuæ sicut turturis; collum tuum sicut monilia.

¹⁰Murenulas aureas faciemus tibi, vermiculatas argento.

¹¹Sponsa Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum.

¹²Fasciculus myrrhæ dilectus meus mihi; inter ubera mea commorabitur.