Alt Kanto 2:4-13

⁴Li enkonduku min en vindomon, Kaj lia standardo super mi estu la amo.

⁵Plifortigu min per vinberkuko, Refreŝigu min per pomsuko; Ĉar mi estas malsana de amo.

⁶Lia maldekstra mano estu sub mia kapo, Lia dekstra ĉirkaŭprenu min.

⁷Mi ĵurligas vin, ho filinoj de Jerusalem, Je la gazeloj aŭ la cervoj de la kampo: Ne veku nek sendormigu la amatinon, Ĝis ŝi mem volos.

⁸Ho, jen estas la voĉo de mia amato! Ho, jen li venas, Rapidante sur la montoj, saltante sur la altaĵoj.

⁹Mia amato similas al gazelo aŭ al cervo. Ho, jen li staras post nia muro, Rigardante tra la fenestro, Sin montrante ĉe la krado.

¹⁰Mia amato vokas, li parolas al mi: Leviĝu, mia amatino, mia belulino, ho venu;

¹¹Ĉar la vintro jam forpasis, La pluvo pasis kaj malaperis;

¹²La floroj jam estas sur la tero; La kantosezono jam alvenis, Kaj la voĉo de la turto jam aŭdiĝas en nia lando;

¹³La figarbo jam maturigas siajn fruktetojn, La vinbertrunkoj siajn vinberetojn, Kiuj jam bonodoras. Leviĝu, mia amatino, mia belulino, kaj venu.